Brak środków na pokrycie kosztów postępowania upadłościowego jest jednym z częstszych powodów oddalenia wniosku o ogłoszenie upadłości przedsiębiorstwa. Okoliczność ta występuje szczególnie w kontekście niewielkich firm prowadzonych ramach jednoosobowych działalności gospodarczych. W przypadku oddalenia wniosku o upadłość na ww. podstawie, dłużnik może skorzystać z ewentualnej upadłości konsumenckiej po uprzednim wyrejestrowaniu firmy z CEIDG. Uznaliśmy jednak, że warto się pochylić nad tym jak sąd prognozuje koszty postępowania upadłościowego i co bierze pod rozwagę. Tym bardziej, że znajomość tych zasad pozwala na obranie właściwego schematu zmierzającego do oddłużenia niewypłacalnego przedsiębiorcy.
Należy pamiętać, że wartość majątku przedsiębiorstwa powinna przekraczać wysokość kosztów postępowania upadłościowego. W przypadku gdyby majątek ten nie wystarczał na koszty lub wystarczał jedynie na pokrycie tychże kosztów, to sąd zobowiązany jest do oddalenia wniosku.
Co zalicza się do kosztów postępowania upadłościowego firmy?
Tym, co stanowi koszty postępowania wynika wprost z art. 230 ust. 1 Prawa upadłościowego. Zatem do kosztów procedury zalicza się:
- wydatki bezpośrednio związane z zabezpieczeniem, zarządem i likwidacją masy upadłościowej, w szczególności wynagrodzenie syndyka i jego zastępcy, a także osób zatrudnionych przez syndyka;
- należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne od wynagrodzeń tych osób;
- wynagrodzenie i wydatki członków rady wierzycieli;
- wydatki związane ze zgromadzeniem wierzycieli;
- koszty archiwizacji dokumentów upadłego;
- koszty korespondencji, ogłoszeń, podatki i inne daniny publiczne związane z likwidacją masy upadłościowej.
Kolejny ustęp tego samego artykułu wskazuje, że do innych zobowiązań masy upadłości zalicza się:
- wszystkie niewymienione w ust. 1 zobowiązania masy upadłości powstałe po ogłoszeniu upadłości, w szczególności należności wynikające ze stosunku pracy przypadające za czas po ogłoszeniu upadłości;
- zobowiązania z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia masy upadłości;
- zobowiązania z zawartych przez upadłego przed ogłoszeniem upadłości umów, których wykonania zażądał syndyk;
- inne zobowiązania powstałe z czynności syndyka oraz przypadające za czas po ogłoszeniu upadłości renty z tytułu odszkodowania za wywołanie choroby, niezdolności do pracy, kalectwa lub śmierci;
- renty z tytułu zamiany uprawnień objętych treścią prawa dożywocia na dożywotnią rentę.
Kolejność zaspokajania zobowiązań w trakcie upadłości
Środki znajdujące się w masie upadłościowej w pierwszej kolejności są przeznaczane na pokrycie kosztów postępowania. Jeśli fundusze są wystarczające, to również pokrywa się inne i bieżące zobowiązania masy upadłościowej.
W ocenie sądu pozostaje zatem, czy potencjalna masa upadłościowa dłużnika będzie wystarczająca na pokrycie kosztów, a także bieżących wydatków związanych z upadłością. Co do zasady, weryfikacja takiego stanu rzeczy winna mieć miejsce na etapie postępowania w przedmiocie ogłoszenia upadłości, czyli po złożonym wniosku.
Jaki horyzont czasowy jest brany pod rozwagę w kontekście kosztów postępowania?
Oszacowanie kosztów postępowania upadłościowego obejmuje całościowy okres jego trwania. Brane są zatem pod uwagę już pierwsze czynności występujące po wydaniu postanowienia o ogłoszeniu upadłości, np. koszty obwieszczenia w Monitorze Sądowym i Gospodarczym.
Sądy dążąc do ustalenia wysokości tychże kosztów niejednokrotnie posiłkują się sprawozdaniami, np. tymczasowego nadzorcy sądowego.
Potrzebujesz pomocy?
Skontaktuj się z nami 58 380 26 56 lub kliknij w "kontakt"!
Autor artykułu:
Filip Kozik – syndyk i doradca restrukturyzacyjny, specjalizujący się w sprawach na gruncie prawa upadłościowego i restrukturyzacyjnego.